Εσύ που παρατηρείς στους άλλους μόνο ό, τι δε σου αρέσει…
Εσύ που πιστεύεις πως το μήνυμα που έρχεται μπροστά σου, δεν αφορά εσένα αλλά κάποιον που δεν γνωρίζει…
Εσύ που τα έχεις όλα τακτοποιημένα μέσα σου και όταν έρχεται κάτι να σε ταρακουνήσει το κατακρίνεις…
Εσύ είσαι σίγουρος/η?
Εφόσον γνωρίζεις πως η πραγματικότητά σου δεν είναι η μοναδική πραγματικότητα που υπάρχει, γιατί δεν αποδέχεσαι τους άλλους έτσι ακριβώς όπως είναι?
Ο κάθε ένας έχει έναν μοναδικό τρόπο να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις…
Έχει τις δικές του μικρές καθημερινές συνήθειες οι οποίες τελικά είναι η ζωή του και μόνο αν αντιληφθεί πως δεν τον εξυπηρετούν πια, τις αλλάζει.
Έχει τη δική του «στάση ζωής».
Θα την αλλάξει μόνο αν δυσκολεύεται, αλλά μόνο αν θα το πει η καρδιά του.
Όταν προτείνεις κάτι σε κάποιον εσύ, απευθύνεσαι στην καρδιά ή στο μυαλό του?
Αν δέχεται αυτό που του λες, να είσαι σίγουρος, μιλάς στην καρδιά του και αυτό γίνεται μόνο αν η ενέργεια πίσω από αυτά που προτείνεις έχει αγάπη!
Αν πάλι αυτός αντιδρά, τότε η ενέργεια που του στέλνεις έχει επιθετική μορφή. Έτσι ο άλλος αυτομάτως αμύνεται.
Χρειάζεται να είναι δυνατή η καρδιά για να δεχτεί την όποια επίθεση και να μην πονά… να μην αντιδρά…
Χρειάζεται να είναι δυνατή και σίγουρη για την αγάπη η καρδιά για να μην επιτίθεται σε κανέναν…
Για να μη ζητά από κανέναν να αλλάξει!
Θυμήσου πως ΕΙΣΑΙ ΑΓΑΠΗ, δε “χρειάζεσαι” αγάπη!
Συνέχισε να αγαπάς τον εαυτό σου και όλα θα παν καλά!
Σε αγαπώ που αγαπάς τον εαυτό σου!
*Ειρήνη Τσιρίδου*
